Yıllardır çıkardığı yasalarla emekçilerin sayısız hakkını gasp eden, çalışma şartlarını işçi için zorlaştırıp patronlar için kolaylaştıran AKP iktidarının yeni hedefi kıdem tazminatı. Kıdem tazminatını fona devrederek hem çok sayıda işçinin tek iş güvencesini ortadan kaldırmayı hem de fonda birikecek parayla sermayeyi beslemeyi hedefliyorlar.
Kıdem tazminatına yönelik bu kapsamlı saldırı aslında yıllardır Hükümetin gündeminde. İşçi sendikaları tarafından her daim karşı çıkılan yeni düzenleme giriÅŸiminin 16 Nisan referandumunun ardından gündeme geleceÄŸi biliniyordu. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Mehmet MüezzinoÄŸlu, bu sabah bir açıklama yaparak kıdem tazminatıyla ilgili yeni düzenleme önerilerinin yarın Bakanlar Kurulu’na sunulacağını söyledi.
Kıdem Tazminatı Fonu Ne Getiriyor?
İşçilerin %80’nin kıdem tazminatı hakkını kullanamadığını söyleyen Bakan, kıdem tazminatının fona devredilmesiyle bu problemin çözüleceÄŸini iddia ediyor. Koskoca bir yalan! Kıdem tazminatının fona devredilmesiyle kıdem tazminatını almak kolaylaÅŸmayacak, aksine getirilecek hükümlerle uzun yıllar işçinin biriken kıdem tazminatını kullanması mümkün olmayacak. Fonda biriken para ise hiç kuÅŸku yok ki iktidar ve sermaye grupları tarafından talan edilecek. Esas sıkıntı ise kıdem tazminatının iÅŸ güvencesi olma niteliÄŸi ortadan kalkacak. Özellikle toplu işçi çıkarmalarda, iÅŸverenler yüklü miktarda tazminat ödemekten kurtularak çok daha rahat davranacak.
Kıdem tazminatı için mevcut sistemde 1 yıl için 30 günlük ücret miktarını azaltmak da Hükümetin yeni düzenlemeyle getirmek istediği değişikliklerden birisi.
Düzenleme Yarın Bakanlar Kurulunda, Hedef Yıl Sonuna Kadar Yasalaştırmak!
Bakan MüezzinoÄŸlu’nun yaptığı açıklamaya göre kıdem tazminatıyla ilgili yeni düzenleme yarın Bakanlar Kuruluna sunulacak. Bakanlar Kurulundan onay alınmasının ardından yasalaÅŸmasına yönelik hazırlıklar baÅŸlayacak. Bakana göre hedefleri kıdem tazminatı fonunu 2-3 ay içerisinde, en geç yıl sonuna kadar yasalaÅŸtırmak.
İşçi Tarafında Kıdemin Fona Devredilmesine Karşı Yaklaşımlar
Yıllardır AKP Hükümetinin gündeminde olan kıdem tazminatının fona devredilmesi, ciddi olarak gündeme gelmeye başladı. İşçi tarafında ise yıllardır kıdem tazminatının gasp edilme çabalarına karşı ciddi tepkiler mevcut.
Öncelikle örgütlü-örgütsüz geniÅŸ emekçi kesimleri, kıdem tazminatının fona devredilerek gasp edilmesine karşı. Bu tepki, emekçilerin katılım saÄŸladıkları her toplumsal olayda kendisini açığa vuruyor. 1 Mayıs’ta bütün işçi sendikalarının kortejlerinde, sendika yönetimlerinden çok daha ciddi bir tepki mevcuttu kıdeme yönelik saldırılara karşı.
Sendikalar cephesinde ise kıdem tazminatının fona devredilmesini sadece Hak-Ä°ÅŸ açıktan dillendirebiliyor. Türk-Ä°ÅŸ ise daha önce de defalarca kıdem tazminatının gaspına karşı cılız da olsa eylemler örgütlemiÅŸti. Ancak Hükümet kanadında yeni düzenleme sinyalleri arttıkça Türk-Ä°ÅŸ bürokrasisi “tazminat miktarında azalma olmayacağının garantisini isteme” pozlarını bürünerek Hükümet’in yeni teklifine teslim olmaya meyilli olduÄŸunu gösteriyor. Ancak Türk-Ä°ÅŸ’in tabanında kıdem tazminatı üzerindeki saldırılara karşı ciddi bir rahatsızlık devam ediyor.
Gelelim DÄ°SK‘e. DÄ°SK net bir ÅŸekilde kıdem tazminatının fona devredilmesine karşı olduÄŸunu söylüyor. Ancak DÄ°SK’in tepkileri cılızlıktan kurtulamıyor, baÄŸlı sendikalara üye işçileri harekete geçirecek bir hava henüz gözlemlenmiyor. DÄ°SK tabanı da yine kıdem tazminatının fona devredilmesi hazırlıklarına tepkili.
Emekçiler Kıdem Tazminatını Savunmalı!
Kıdem tazminatının fona devredilmesine kimse gönülden razı olmasa da saldırıya karşı henüz bir hareket söz konusu deÄŸil. Mesele sadece “sol sendikaların meselesi” de deÄŸil. AKP’li işçi de AKP’ye muhalif işçi de aynı ölçüde ciddi hak kaybı yaÅŸayacak. Ve en önemlisi Türkiye ÅŸartlarında geniÅŸ kesimler için iÅŸ güvencesi koruması gören bu haktan mahrum kalacaklar.
Bu tabloda yaratılması gereken hat, DÄ°SK ve Türk-Ä°ÅŸ baÅŸta olmak üzere bütün sendikaları ve asıl önemlisi sendikalı-sendikasız işçi kitlelerini harekete geçirebilecek bir birlikteliÄŸin saÄŸlanması. Åžimdilik sendika yönetimleri baÄŸlamında bunu yaratmanın imkanları neredeyse yok denecek kadar sınırlı. Ancak tabandaki rahatsızlıkları düşünecek olursak, tek başına DÄ°SK’in bile bir kampanya-mücadele hattını baÅŸlatması, geri kalan kesimleri de sürükleyebilme imkanına sahip olacaktır.
Bu noktada sosyalistlere de iş düşüyor. Kıdem tazminatına yönelik bu saldırıya karşı mücadele hattını örgütlemeye yönelik her çaba, hem emekçi kesimlerle ilişkileri geliştirmenin hem de sendikalara ve kıdemin gaspına karşı harekete geçmek isteyen kesimlere hareket alanı sağlamının kapını açacak.
