sosyalistgundem.com‘da daha önce “Arjantin Ä°syana DoÄŸru” baÅŸlığıyla durumu anlatan raporlar yayınlanmıştı. Aradan geçen aylar içerisinde sınıf mücadelesi daha çatışmacı bir hal alarak sertleÅŸmeye devam etti. Bu süreçte Arjantin tıpkı Türkiye gibi ekonomik krizin tam ortasına doÄŸru ilerlemekte. Geçen hafta 24 Eylül’de gerçekleÅŸen genel grev sınıflar arası dengeleri olduÄŸu gibi açığa vurdu. ​
Halkın YoksulluÄŸu Belirgin Bir Åžekilde Artıyor​. Emekçi halk için manzara giderek kararıyor. Emeklilerin %70’i yoksulluk sınırının altında yaÅŸarken, Arjantin gibi bir gıda üretim merkezinde çocukların %20’si yetersiz beslenmeden muzdarip. Çocukların yarısı yine yoksulluk sınırının altında yaÅŸam sürüyor. Bu oran gençler arasında %40’a çıkmış durumda. Enflasyon %42, hayat pahalılığı can yakıyor. Bu da yetmezmiÅŸ gibi Macri iktidarı IMF ile yaptığı anlaÅŸmalar gereÄŸi emekçileri daha da yoksullaÅŸtıracak adımlar atıyor. SaÄŸlık, sosyal güvenlik ve eÄŸitim, kesintilerin baÅŸ hedefi durumunda. Elektrik faturalarına yapılan zamlar yüzünden ailelerin elektrikleri kesiliyor. IMF sıkıştırmasına sıkıştırıyor ama uygulamalar adeta yangına körükle gitmeye benziyor. Bütün göstergeler toplumda öfkenin birikmekte olduÄŸu ve yoksul mahallelerde 2001’dekine benzer bir patlamanın eli kulağında olduÄŸu yönünde.​
Genel Grevin Gösterdikleri  ​
Tabandan gelen tazyik çok yüksek olduÄŸu için ana sendikalar 24 saatlik genel grev ilan etmek zorunda kaldı. Tek amaçları işçi tabanına bir ÅŸeyler yapıyormuÅŸ görüntüsü vererek birikmiÅŸ basıncı azaltmak. CGT-Genel İşçi Konfederasyonu bu genel grevin içini boÅŸaltmak için herhangi bir iÅŸ yeri merkezli harekete veya kitlesel protestolara imkan tanımadı. Ä°stedikleri, işçilerin evlerinde oturmasıydı. GeçmiÅŸte CGT’den kopan CTA konfederasyonuna baÄŸlı kimi sendikalar ise 36 saatlik genel grev ve Buenos Aires’te bir miting çaÄŸrısı yaptı. Mitinge yarım milyon kiÅŸi katıldı. Ne var ki genel grev ve miting, sendikalar cephesinde genel mücadele programının parçaları olmaktan ziyade tekil birer çıkış olarak duruyor. Yaptık ve bitti, sonra? Sonrası belirsiz.​
CGT, Macri ile uzlaÅŸma ararken Macri herhangi bir ÅŸekilde sendikalarla masaya oturmayacağını göstermiÅŸ durumda. Daha solda duran CTA bürokratları ise bütün planlarını Aralık 2019’da yapılacak seçimlerde eski baÅŸkan Cristina Kirchner’in baÅŸkanlık koltuÄŸuna oturmasına baÄŸlamış durumda.
Peronist muhalefetin bir bölümü parlamentoda aktif bir ÅŸekilde Macri’yi destekliyor. Bu destek sayesinde Macri ayakta duruyor. Peronistlerin daha “soldaki” kanatları ise kitlelere sadece seçim perspektifi (Kirchner’in seçilmesi) vererek iyiden iyiye kırılganlaÅŸan kapitalist aygıtı korumuÅŸ oluyorlar. Devrimci kanattaki FIT (Frente Izquierda Trabajadores- İşçilerin Sol Cephesi) ve diÄŸer sosyalist örgütler Peronizm için oldukça tehlikeli ve uzak durulması gereken bir grup. DiÄŸer taraftan FIT ve diÄŸer bileÅŸenlerin Kirchner’den beklentisi olan emekçi tabana ulaÅŸması için birleÅŸik cephe taktiÄŸini gündeme alması ve somut taleplerle bir mücadele ajandası oluÅŸturması ÅŸart. ​
IMF Paketi ve Programı
IMF Arjantin’e vereceÄŸi krediyi 50 milyardan 57 milyar Dolar‘a yükseltti. Bu tıpkı Tayyipgiller gibi Washington kapılarını aşındırmakta olan Macri için tatmin edici olmasa da IMF, verdiÄŸi kredinin bir kısmının borç ödemelerinden ziyade bütçe harcamaları için kullanmasına yeÅŸil ışık yaktı. Bu, IMF’nin Macri’nin elini rahatlatmak için verdiÄŸi bir destek. DiÄŸer taraftan IMF bütçe harcamalarının kısılması konusunda çok net ve Macri emekçilere saldırmak zorunda.
İşçi Eylemleri ​
Macri ve IMF cephesi saldırganlık konusunda gözünü karartırken işçi eylemleri de kimi sektörlerde olgunluk kazanmış durumda. Öğretmenlerin başını çektiÄŸi eÄŸitim emekçileri, demiryolu işçileri, Rio Santiago tersane işçileri, saÄŸlık emekçileri ileri düzeyde eylemler düzenliyorlar. Bunun dışında üniversite gençliÄŸi radikalleÅŸmeye devam ederken kürtaj hakkı için yoÄŸunlaÅŸan kadın eylemleri dünyanın en güçlü kadın hareketinin Arjantin’de olduÄŸu ortaya koyuyor. ​
İşçi sınıfının öncü kesimleri içerisinde işçi komitelerinin oluÅŸturulması ve bunun ulusal çapta koordinasyonun gerçekleÅŸtirilmesi, ileriye doÄŸru atılmış dev bir adım olacaktır. Bu koordinasyon merkezi sayesinde krize, IMF ve Macri’ye karşı ülke çapında bir eylem planı oluÅŸturulabilir. Ayrıca mahalle komitelerinin geliÅŸmesi, öğrenci gençliÄŸin yoksul mahallelerin devrimci organizasyonu için seferber edilmesi, yaklaÅŸan büyük fırtına için yapılması gereken önemli hazırlıklardan. ​
Burjuva Devlet de Yaklaşan Çatışmaya Hazırlanıyor
İşçiler, yoksul mahalleler ve gençlik kesimleri radikalleÅŸirken burjuva devlet de baskıyı artırıyor. GeçtiÄŸimiz haftalarda öğretmenlerin direniÅŸi ile yoksul mahallerdeki çabaları koordine eden kadın öğretmenlerden birisi Corina de Bonis kimliÄŸi belirsiz kiÅŸilerce kaçırıldı. Öğretmene iÅŸkence edildi ve karnına sert bir cisimle kanatarak “daha fazla yemek yok” anlamına gelen “olla no” yazıldı. Eylemci öğretmenler yoksul çocuklara sıcak yemek dağıtımını organize ediyorlardı. ​
Sosyalist militanlara yönelik baskı da artıyor: Tutuklananlar var. Kimi eylemlere polisin müdahalesi çok sert olabiliyor. Dahası, işçileri ve sosyalistleri terörize etmek için kimi provokasyonlar gerçekleÅŸtiriliyor. Uydurma bombalı saldırı tehditleri ya da bir polis karakoluna atılan provokatif bir bomba gibi…
Bütün göstergeler Arjantin’in belirleyici bir noktaya doÄŸru ilerlediÄŸini gösteriyor. Bu noktada işçi sınıfının örgütlü kesimleri, gençlik kesimleri, FIT ve diÄŸer sosyalist örgütlere büyük iÅŸ düşecek.Â
