“Bu ülkede sosyalistlere ekmek çıkmaz” diyenlere aldırış etmeyin. Bakmayın siyaset arenasını düzen partilerinin iÅŸgal etmesine. Bu durumun emekçi halk ile alakası yok. Åžu ya da bu gerekçeler gündeme getirilebilir ama kabahatin çoÄŸu sosyalist hareketin geleneksel aktörlerinde. Koyarsanız alternatifi insanların önüne, iÅŸlerin rengi deÄŸiÅŸir. Yok, bunu beceremezseniz hayat boÅŸluk tanıyacak deÄŸildir. Neticede burjuva politikasının baskın gelmesinde ve emekçilerin ÅŸu ya da bu yana dağılmasında eksantrik bir durum yok.Â
Gelgelelim, sınıf eksenli politika bir köşede altın gibi parıldıyor. Tabii ki çatışmacı sınıfsal politikalar burjuva ve küçük burjuva siyasetin harcı deÄŸil. Ama ÅŸu seçim ortamında vurucu olmaya çalışan Saadet Partisi’nin sınıfsal çeliÅŸkilerden dem vuran videosunun sadece twitter’dan yüz binlerce kez izlenmesi potansiyeli ortaya koyuyor. Milli Görüş geleneÄŸi sol söylemin ekmeÄŸini geçmiÅŸte çok yedi, hatta RTE kariyerinde buna çok ama çok ÅŸey borçludur. Devrimci sosyalistler sahada olmayınca meydan boÅŸ kalıyor. Devrimci sosyalistlerin yükseliÅŸi Milli Görüş’ün yeri geldiÄŸinde kullandığı sol popülizme benzemez. Sosyalistlerin sadece seçim zamanlarında deÄŸil, iÅŸyerlerinde, mahallelerde, sokakta emekçilerle ve gençlikle buluÅŸması ne cüretkar bir durum yaratacaktır. Mesele bunu hazırlamakta.Â
Gümbür Gümbür Gelen Kriz
Gümbür gümbür gelen büyük bir kriz, emekçilerin dünyasına büyük bir meteor gibi çarpmaya doÄŸru yol alıyor. Kaçış yok, iç ve dış ekonomik dinamikler katılaÅŸmış. Onca ÅŸiÅŸirilmiÅŸ tüketim harcamalarına, hormonlu büyümeye, borca bataÄŸa raÄŸmen Türkiye’de emekçi sınıfların durumu zaten iyi deÄŸildi. Åžimdi uzun sürecek bir ekonomik kriz üstümüze üstümüze geliyor. Kapitalistlerin bir bölümü paralarını yurtdışına kaçırmaya baÅŸladı bile. Enflasyon coÅŸacak, faizler coÅŸacak, iflaslar coÅŸacak, bütçe açıkları coÅŸacak, iÅŸsizlik coÅŸacak… RTE’nin tüm zamanların en büyük seçim gaflarından biri olan  kıraathane vaadi belki de bedava çay ve kekle patlama yapacak iÅŸsizler ordusunu evden dışarı çıkarmaya yöneliktir. Kim bilir? Neticede ÅŸurası kesin: Ä°ÅŸsizler aÄŸlayacak, esnaf aÄŸlayacak, köylü aÄŸlayacak, işçiler aÄŸlayacak, analar-babalar aÄŸlayacak!!Â
Bu tablo öyle kolay da atlatılamayacak. Sonra gelsin IMF kapıları, stand-by anlaÅŸmaları… Krizin faturasını kim ödeyecek? Emekçi sınıflarla kapitalistler arasında gerilim ister istemez ÅŸiddetlenecek. Meselenin 2001’deki gibi emekçilerin tevekkül getirip boyun eÄŸmesiyle sonuçlanacağını beklememek gerekir. Evvela yeni kuÅŸak gençliÄŸin hayattan beklentileri yüksek. Ãœstelik bu beklentiler hep ÅŸiÅŸirildi. Halihazırdaki durum bile yeterli görünmüyorken hayat standartlarındaki dramatik düşüşlerin bir yansıması elbette ki olacaktır. BeklendiÄŸi gibi RTE baÅŸta kalırsa bu sınıfsal tepki genel AKP karşıtlığı ile birleÅŸecektir. Tabii bu durumda AKP diktasının elde sopa hazır bekleyeceÄŸini unutmamalıyız. Yok, RTE giderse bu sefer korku bariyerleri yıkılacağından sokaÄŸa güven gelecektir.
Neticede sosyalistler olarak biz bu zorlu sürece hazır mıyız? Soru budur.Â
Türkiye’de kapitalizm emekçi ve devrimci düşmanlığını sürdürdükçe siyasal Ä°slam’a iktidar yolları açılmıştır. FETÖ ve AKP uluslalararası iÅŸbirlikçilerinin de sayesinde çürük çarık burjuva cumhuriyeti bir kabile devleti haline getirmeyi baÅŸarmıştır. Sonuçta sistem tel tel dökülmektedir ve bizler kapitalizmin alternatifi olarak sosyalizmi ve devrimi gündeme getirmeyi baÅŸarmalıyız.
