
İşçi Sınıfını Örgütleme Eylem Komitesi etrafında örgütlenen İran’daki öğretmenler greve gitti ve son birkaç aydır hükümetin öğretmenlerin maaÅŸlarını insanca yaÅŸamayayetecek bir seviyeye çekmesini ve iÅŸ güvencesi saÄŸlamasını talep ederek protesto gösterileri düzenledi.
29 ilde 114 ilde geçici sözleşmelere ve asgari ücretin altında kalan maaşlara karşı protesto mitingleri düzenleyen öğretmenler, son yılların en önemli sınıf eylemlerinden birisine imza attı. Haziran ayında kimya endüstrisinde ortaya çıkan büyük grev dalgasından bu yana emekçiler yeniden sokağa çıkmış oldu.
Öğretmenlerin yarattığı kitle hareketi, rejimle derin çeliÅŸkiler içeriyor. EÄŸitimin metalaÅŸması,eÄŸitime eriÅŸimde çocukların eÅŸitsizliÄŸinin derinleÅŸmesi, okulu bırakanların sayısının artması, ders kitaplarının içeriÄŸi, kalabalık sınıflar ve eÄŸitim kalitesinin düşmesi gibi pek çok baÅŸlık da mücadelenin ana baÅŸlıkları arasında yer alıyor. ” Ücretsiz eÄŸitim” hakkını ve İranlı emekçilerin düşen yaÅŸam standarları da ana vurgular arasında.Â

Öğretmenler Kapitalist Mollalara Karşı
Bu yılki öğretmen protestoları, işçi sınıfının 2022 ‘kemer sıkma’ bütçesine en önemli tepkisi olarak deÄŸerlendirilmeli. GeçtiÄŸimiz haftalarda yaÅŸanan sokak protestoları, son dönemde genel grev dalgalarına dönüştü. Bu geliÅŸme hem protestoların niteliÄŸindeki deÄŸiÅŸime hem de öğretmenlerin Meclis’in yıpratıcı ‘Sıralama Planı’na karşı sabırlarını yitirdiklerine iÅŸaret ediyor.Bundan önce öğretmenler en son 2018 yılında genel greve gitmiÅŸti. Bu dönemde her biri iki gün süren üç grev düzenlendi. 2021’deki genel grevi 2018’deki genel grevle karşılaÅŸtırdığımızda birkaç önemli nokta ortaya çıkıyor:
-  2018’deki grevlerde, örneÄŸin daha yapısal taleplerle ‘ücretsiz eÄŸitim’ veya ‘öğretmenlerin enformelliÄŸin kaldırılması’ gibi çeÅŸitli talepler dile getirilse de, Koordinasyon Kurulu’ndaki temsilcilerin konumu daha kırılgandı. Çünkü devlete göre bu tür talepleri yerine getirmek bile mümkün deÄŸildi. Ancak, maaÅŸ artışlarını içeren ‘Sıralama Planı’na yönelik acil talep, öğretmenlerin müzakere pozisyonunu güçlendirdi. Bu yeni protestolar artan maaÅŸların altını çizerken, radikal öğretmenlerin sunduÄŸu ‘ücretsiz eÄŸitim’, ‘enformel öğretmenlerin statüsü’ ve ‘anadilde eÄŸitim hakkı’ gibi temel sınıfsal ve demokratik talepleri de vurguladılar.
-  Hem 2018 hem de 2021’deki genel grev dalgaları kontrollü bir ÅŸekilde iki gün boyunca organize edildi. Ancak 2021’deki grevler hem sayısal olarak arttı hem de ardışık bir geliÅŸme gösterdi. ÖrneÄŸin, 2018’deki iki ayda bir yapılan grevler, 2021’de ortalama olarak iki haftada bir yapılan grevlere dönüştü.
- 2018 ve 2021’deki genel protestoların haritasını karşılaÅŸtırdığımızda sadece niceliksel artışlar deÄŸil, Kürdistan ve Fars illeri gibi daha önce protestolara katılmayan ancak yeni yoÄŸun protesto noktalarına dönüşen ÅŸehirler de görüyoruz.














