Tempe tren kazasının 57 can almasının üzerinden iki yıl geçerken, Yunan işçi sınıfı, ulaşımın özelleştirilmesine ve güvenlik önlemlerinin yetersiz finansmanına kadar geniş bir talep listesi ile genel greve gidiyor. Yunanistan Genel İşçi Konfederasyonu (GSEE), Yunan kamu çalışanlarını temsil eden şemsiye sendika ADEDY ve tüm denizcilik sektörlerindeki çalışanları temsil eden Panhelenik Denizcilik Federasyonu (PNO), trajedinin ikinci yıl dönümünü anmak amacıyla 28 Şubat’ta 24 saatlik bir grev ilan etti.
Devam eden protestoların ve grevin temel nedenlerinden biri, felaketin resmi makamlarca ele alınış biçimi. Kamuoyunda soruşturmanın gecikmesine ve örtbas iddialarına yönelik öfke ve toplumsal gerilim yüksek seviyede. Hükümet bu iddiaları kesin bir dille reddetse de sızan tapelerde ortaya çıktığı üzere, yük treninin tehlikeli kimyasallar taşıdığı ve çarpışma sonrası meydana gelen yangının, birçok kurbanın ölümüne yol açtığı ortaya çıktı.
26 Ocak 2025 Pazar günü, kazada hayatını kaybedenlerin yakınlarının çaÄŸrısıyla, yasa dışı kimyasal yükün patlaması ve çarpışmadan saÄŸ kurtulan 30 kiÅŸinin yangında diri diri yanmasına iliÅŸkin derhal soruÅŸturma baÅŸlatılması talebiyle gösteriler düzenlendi. Bu protestolar, Yunanistan’da son 10 yılın en büyük kitlesel eylemi olarak kayda geçti ve ülke genelinde 100’den fazla ÅŸehirde gösteriler gerçekleÅŸtirildi. Bu protestolar, Yunanistan tarihindeki en büyük tren kazasının ardından çıkan yangında onlarca insanın hayatını kaybetmiÅŸ olabileceÄŸini gösteren yeni bir ses kaydının yerel medyada yayınlanmasının ardından geldi. Daha önce, Åžubat 2023’teki çarpışmada hayatını kaybedenlerin tamamının kazada öldüğü sanılıyordu.
Tren kazası, Yunanistan genelinde kitlesel protestolara yol açarken, sendikalar ve sol bu trajedinin, 10 yıl süren mali kriz sonrası demiryolu ağının yıllarca ihmal edilmesinin ve özelleştirmelerin bir sonucu olduğunu ifade ediyor. 2008 krizi sonrası Yunanistan’da adeta ekonomik göçertme uygulayan AB-IMF-Dünya Bankası Troyka’sı özelleştirmeleri körüklemiş, kamu harcamalarını yok etmiş, emekçileri kalıcı olarak yoksullaştırarak AB’nin zayıf halkası olarak görülen Yunanistan’ın krizden çıkmasını sağlamışlardı. Emekçiler bu nedenle sert bir öfke dalgası ile ülkeyi sarsıyor ve grev taleplerini genişletiyor:
· Örtbas yok! Tempe suçunun doğrudan ve dolaylı sorumluluğu olan tüm sorumlular cezalandırılsın.
· Tamamen kamusal bir demiryolu sistemi—kar için değil halk için güvenli ve uygun fiyatlı demiryolları
· Temel sosyal hizmetler kamulaştırılsın: sağlık, eğitim, ulaşım, enerji, elektrik ve su kamu mülkiyetinde olmalıdır.
· Özelleştirmeye son! Kâr odaklı kamu hizmetleri kaldırılarak sosyal harcamalar artırılsın.
GeçtiÄŸimiz yıl ölümcül tren kazasının birinci yıl dönümünü anmak amacıyla düzenlenen geniÅŸ çaplı grevler, tren ve feribot seferlerini durdurmuÅŸtu. Atina’da toplu taşımacılık grevi çok baÅŸarılı olmuÅŸ, sendikalar, 2010–2018 mali krizi sırasında getirilen maaÅŸ kontrol önlemlerinin kaldırılmasını da taleplerine eklemiÅŸti. Çiftçiler ve üniversite öğrencileri son dönemde hükümet karşıtı protestolar düzenlerken, 28 Åžubat’ta taksiler, trenler, hava trafiÄŸi, feribotlar, metro hizmetleri ve otobüsler 24 ila 48 saat sürecek grevlere katılacak.
Yunanistan’daki grevler yalnızca tren kazasından sorumlu olanların yargılanması talebiyle sınırlı deÄŸil; aynı zamanda özelleÅŸtirmeye, güvenlik ihmallerine ve 2008 krizinin ardından halka dayatılan kemer sıkma politikalarının yol açtığı yoksullaÅŸmaya karşı bir protesto niteliÄŸi taşıyor. AB’nin krizi derinleÅŸirken emekçilerin bu mücadeleleri yükseltmesi aşırı büyük önem taşıyor.
